هنگام انتخاب آپارتمان باید به عوامل زیادی توجه کرد

احتمالاً اول از همه قیمت است. به عنوان یک قاعده کلی، اکثر کارشناسان مسکن جوان پیشنهاد می کنند که اجاره شما در شهر تهران نباید بیش از 25 درصد از کل درآمد شما باشد. بنابراین، برای مثال، اگر ماهیانه 3000 دلار به خانه بیاورید، می توانید حداکثر 750 دلار در ماه اجاره بپردازید.

نکته مهم دیگر موقعیت آپارتمان در تهران است: آیا نزدیک به حمل و نقل عمومی است؟ آیا امکانات رفاهی مانند خواربارفروشی، بانک، و اداره پست در این نزدیکی هست؟ آیا محله امن است؟ آیا می توانید در خیابان پارک کنید؟ همه این عوامل بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد.

شرایط اجاره یک آپارتمان

وقتی آپارتمانی را پیدا کردید که می‌خواهید اجاره کنید، احتمالاً از شما خواسته می‌شود که درخواستی را پر کنید که اطلاعاتی در مورد وضعیت مالی و سابقه اجاره‌تان ارائه می‌کند، و از شما فهرستی از مراجعی خواسته می‌شود که صاحبخانه ممکن است برای تأیید اینکه شما با آنها تماس بگیرد.

مستاجر قابل اعتمادی خواهد بود. در حالی که صاحبخانه اطلاعات مربوط به شما را تأیید می کند، شما نیز به نوبه خود ممکن است بخواهید آپارتمان را بازرسی کنید تا مطمئن شوید که سالم است و تعمیر خوبی دارد.

آیا دستگاه ها به درستی کار می کنند؟ آیا آشکارسازهای دود ارائه شده است؟ آیا قفل ها امن هستند؟ آیا چیزی شکسته یا آسیب دیده است؟ قبل از امضای قرارداد اجاره هر گونه مشکلی را شناسایی کنید و مطمئن شوید که صاحبخانه موافقت می کند که آنها را برطرف کند یا حداقل شما را مسئول آنها نشناسد.

امضای اجاره نامه بین مالک و مستاجر

هنگامی که مالک و مستاجر آینده نگرانی های خود را برآورده کردند، گام بعدی امضای اجاره نامه است. در قرارداد حقوقی الزام آور، اجاره نامه میزان اجاره بها و همچنین مبلغ ودیعه وثیقه را تعیین می کند.

ودیعه تضمینی

ودیعه تضمینی (اغلب به اندازه اجاره بها یک ماه) در کشور ایران قبل از نقل مکان به صاحبخانه پرداخت می شود (معمولاً همراه با اجاره ماه اول و آخر) و پس از نقل مکان به شما بازگردانده می شود، مشروط بر اینکه آپارتمان در شرایط خوبی باشد.

اگر چیزی در طول مدت اجاره شما شکسته یا آسیب دیده باشد، صاحبخانه هزینه تعمیر را از سپرده شما کسر می کند.

قوانین مربوط به اجاره نامه

همچنین در اجاره نامه قوانین و جنبه های دیگری از قرارداد مشخص شده است، مانند مدت زمانی که مستاجر آپارتمان را اشغال می کند (مدت اجاره ممکن است از یک ماه تا یک سال متغیر باشد). چه روزی از ماه اجاره پرداخت می شود (معمولاً در روز پنجم یا قبل از آن). آیا خدمات آب و برق، مانند برق و آب، شامل یا باید جدا از اجاره پرداخت شود.

 آیا مستاجر ممکن است یک حیوان خانگی نگه دارد، سیگار بکشد یا یک تخت آبی در آپارتمان داشته باشد. و بسیاری جزئیات دیگر نکته مهم نیز این است که اجاره نامه بیان می کند که اگر مجبور به شکستن اجاره نامه شوید چه اتفاقی می افتد.

مثلاً بگویید که در وسط یک اجاره نامه یک ساله هستید که یک شغل جدید عالی در شهر دیگری پیدا می کنید یا زمانی که یکی از اعضای خانواده بیمار می شود و باید به خانه نقل مکان می کنید. در برخی موارد، صاحبخانه ممکن است جریمه ای برای شکستن اجاره نامه تعیین کند.

نکات خوب حقوق و مقررات مالک/مستاجر از ایالت به ایالت دیگر در ایران متفاوت است، اما بسیاری از مقررات در همه ایالت ها مشترک است. به عنوان مثال، همه ایالت ها تصریح می کنند که هر دو طرف باید از قوانین بهداشتی و قوانین ایمنی پیروی کنند، مستاجر نباید به اموال صاحبخانه آسیب برساند یا مزاحم همسایگان شود، و اینکه مالک موظف است قبل از اینکه ممکن باشد اطلاع کافی (معمولاً 24 ساعت) بدهد.

وارد آپارتمان یک مستاجر شوید همچنین، صاحبخانه نمی تواند برای دریافت اجاره بها، وسایل برقی را تعطیل کند، وسایل مستاجر را از آپارتمان خود خارج کند، یا مستاجر را از آپارتمانش قفل کند.

اقداماتی که مالک در صورت رعایت نکردن قوانین توسط مستاجرمیتواند اجام دهد.

اگر مستاجر نتواند اجاره بها را بپردازد، قوانین اجاره نامه را زیر پا بگذارد یا پس از پایان مدت اجاره از نقل مکان خودداری کند، مالک می تواند برای تخلیه (یا عزل) مستاجر شکایت کند.

اگر قاضی تشخیص دهد که درخواست تخلیه معتبر است، مستاجر ممکن است به طور فیزیکی توسط یک افسر مجری قانون از آپارتمان خارج شود.

اخراج یک موضوع جدی است که بر تاریخچه اجاره شما تأثیر بدی دارد و ممکن است مالکان آینده را کمتر به شما اجاره دهند. اگر برای مذاکره با صاحبخانه خود به کمک نیاز دارید، آژانس‌های اجاره و مسکن دولتی وجود دارند که می‌توانند به شما کمک کنند.

گرایش های اخیر برای اجاره یک آپارتمان وشرایط محیطی آن

از مدت ها پیش فرض بر این بود که داشتن خانه شخصی سنگ بنای رویای ایرانی است و تنها افرادی که از اجاره آپارتمان تا خرید خانه فارغ التحصیل نمی شوند، کسانی هستند که توانایی مالی برای انجام این کار را ندارند.

 با این حال، در اوایل دهه 2000، این فرضیات در حال تغییر بودند. بر اساس مطالعات انجام شده توسط بنیاد فانی می (سازمانی که برای کمک به خانواده های کم درآمد، متوسط ​​و متوسط ​​برای خرید خانه کار می کند) و شورای ملی چند مسکن، تعداد فزاینده ای از آمریکایی های پردرآمد آپارتمان اجاره می کردند.

 یک انتخاب سبک زندگی این روند به ویژه در مناطق شهری پر تراکم در میان بزرگسالان جوان، مجردها و زوج های متاهل بدون فرزند (یا فرزندانشان بزرگ شده بودند) شایع بود. برای این خانوارها، مزایای اجاره شامل انعطاف پذیری مالی بود (چون پول سرمایه گذاری آنها در خانه بسته نشده بود).

 توانایی زندگی در مکان‌های شهری مطلوب در نزدیکی رستوران‌ها، سرگرمی‌ها، و خرید و کنار گذاشتن رفت ‌وآمدهای طولانی از حومه شهر؛ و رهایی از بهسازی خانه، کار در حیاط، و مسئولیت های دیگر از این قبیل.

 در پاسخ به (یا شاید تقویت) این تغییر نگرش، توسعه‌دهندگان مدل جدیدی از ساختمان‌های آپارتمانی پیشرفته را معرفی کردند که طراحی داخلی سفارشی، مراکز تناسب اندام در محل، دسترسی به اینترنت پرسرعت و اتاق‌های نمایش فیلم را ارائه می‌دهد.

 برخی از این ساختمان‌های پیشرفته حتی دارای یک نگهبان در محل هستند (کارمندی که در میز پذیرش حضور می‌یابد) تا خانه داری، نگهداری از کودک، تحویل مواد غذایی، مراقبت از حیوانات خانگی، بلیط نمایش و سایر ترتیبات را تسهیل کند.